Jak otrzymuje się szafran?
Szafran to przyprawa uzyskiwana z krokusów. Są to 30-50 cm-owe kwiaty wyrastające z bulw. Mają fioletowe płatki, a w środku 3 słupki o kolorze czerwono-pomarańczowym. Właśnie z tych słupków uzyskuje się przyprawę. Nie jest to jednak proste. Słupki należy zebrać wczesnym rankiem, kiedy kwiaty się otwierają, a wszystko odbywa się ręcznie. Następnie są one suszone. W trakcie tego procesu tracą ok. 80 % swojej pierwotnej wagi, zmieniają barwę na brunatnoczerwoną oraz zyskują charakterystyczny zapach. Co ciekawe, aby otrzymać 1 g przyprawy potrzeba aż 200 kwiatów. To sprawia, że cena szafranu jest tak wysoka.

Jako przyprawa, szafran występuje w dwóch postaciach: nitek i proszku.

Zaledwie kilka nitek szafranu dodanych do dań nadaje im intensywnie żółty kolor i specyficzny, delikatny, lekko gorzkawy posmak. Jeśli natomiast mamy do czynienia z szafranem w postaci proszku (uwaga, łatwo go sfałszować!), rozpuszczamy go w płynie lub mieszamy z mąką do ciast.

Stosowany w kuchni praktycznie każdego kraju oraz kosmetyce. Jako naturalny barwnik do zabarwiania ryżu, ziemniaków; w Indiach głównie do deserów; sosów, zup, musztard, makaronu, masła, serów, likierów, wypieków, potraw mięsnych oraz rybnych, jako dodatek do kawy (tzw. kawa po arabsku).
Stosowany również do ciast, risotto, hiszpańskiej paelli i innych potraw tego regionu.

KRAJ POCHODZENIA IRAN